W Biżutiku opisując kamienie z naszej biżuterii niekiedy piszemy o tym, że w kamieniu widoczne są inkluzje. Co to oznacza? Czym jest inkluzja, z czego się bierze i co może oznaczać dla właściciela biżuterii?
Inkluzja w mineralogii oznacza sytuacje, w której w minerale znajduje się jakieś ciało obce, które zaburza strukturę materiału. Może nią też być szczelina bądź pęknięcie wewnątrz. W efekcie, patrząc na minerał można zauważyć pewne błędy – np. kryształ wygląda jakby był lekko rozwarstwiony, jakby coś w nim było w środku lub jakby miał rysę bądź pęknięcie wewnątrz. W zasadzie nie istnieją minerały całkowicie pozbawione inkluzji, ale niektóre z nich są tak małe, że można je zauważyć dopiero pod mikroskopem.
Inkluzje w bursztynach i diamentach
W zależności od tego czego oczekujemy, inkluzja może być plusem kamienia (tak jest w przypadku bursztynów) lub jego wadą (w diamentach, rubinach). Inkluzje mogą powstać już w momencie formowania się kryształu bądź później, po wykształceniu się kryształu podstawowego.
Choć w zasadzie inkluzje uznawane są za błąd, w niektórych przypadkach mogą nadawać kamieniowi urok bądź decydują o jego szczególnych właściwościach. Przykładowo, dzięki wrostkom krokidolitu w kwarc, powstaje kwarcowe sokole oko – minerał, który mieni się na niebieskozielony kolor.

Bursztyn
